‘Blijf zoveel mogelijk thuis.’ Dat is de boodschap die we inmiddels wel kunnen dromen. Maar daar heeft het natuurlijk weinig mee te maken, een droom. Ik heb deze afgelopen Covid-maanden regelmatig gedacht aan mensen die in steden wonen. Waar de dichtstbijzijnde natuur het park is; wat in tijden van een pandemie geen ideale plek is om naartoe te gaan. Jouw buren zullen daar namelijk óók hun stukje natuur willen opzoeken. En dat is dan ook gelijk de paradox waar we nu in leven: De behoefte aan natuur en ontspanning neemt toe. Tegelijkertijd is natuur in een groeiende samenleving en steden geen van vanzelfsprekend onderdeel meer van de directe leefomgeving. We moeten er steeds verder voor weg; met de fiets, in de auto, trein, of met het vliegtuig.* En in deze tijd waarin we gedwongen samenleven met een virus, wordt het opzoeken van de natuur ons nóg moeilijker gemaakt.
het zit letterlijk in onze natuur om buiten te willen zijn
Voor de ouderen en mensen die verzorging nodig hebben in (te)huizen is dit natuurlijk ook een bekend gegeven inmiddels.
De afzondering en eenzaamheid die ontstaat door het binnen blijven en het daardoor moeten missen van natuur, is onmenselijk. Het zit letterlijk in onze natuur om buiten te willen zijn. We leven volgens het ritme van de natuur: nee, niet meer zo puur als onze voorouders, maar het vormt nog altijd onze basis. Denk maar aan ons dag- en nacht ritme bijvoorbeeld.
In de natuur verlaagt je hartslag, ontspannen je spieren, verlaagt je bloeddruk, het helpt je vermoeide brein zich te herstellen, en zo nog veel meer. Het is niet voor niets dat – als we ervoor open staan- we de oprechte behoefte voelen om buiten te willen zijn. Hier laden we onszelf letterlijk mee op! Zodat we er lichamelijk én mentaal weer even tegenaan kunnen.
Hoe tof is het dan, dat ik in samenwerking met SOR de natuur naar binnen heb kunnen brengen voor de bewoners van twee van hun woongebouwen in Rotterdam. Er zijn daar vorige week 17 scootmobiel-stallingen geplaatst welke aan de buitenkant zijn voorzien van door mij gemaakte Healing Art. In de gangen van deze twee woongebouwen is voortaan Healing Art natuur te beleven waar men niet voor naar buiten hoeft. Extra fijn, aangezien iets simpels (en noodzakelijks) als het bezoeken van de natuur, deze mensen nu even bijzonder moeilijk wordt gemaakt.
Ken jij ook een plek waar men geholpen zou zijn met een stukje natuur binnen? Laat het me weten, en ik ga ook voor hun aan de slag!
