Herfst dit jaar lijkt niet op de herfst seizoenen van voorgaande jaren. En mijn mening wordt gedeeld; verschillende mensen om mij heen heb ik hier over gehoord. Er lijkt meer kleur te zijn; kleuren lijken intenser, paddenstoelen komen zelfs tussen de stoeptegels omhoog. Wat is er aan de hand?
Deze herfst doet mij denken aan die keer dat we op vakantie waren in Amerika, zo’n zes jaar geleden. Met een huurauto reisden we door Noord-Amerika: van New York naar New Orleans. Deze reis voerde ons dwars door onder andere de Blue Ridge Mountains. Omdat het eind september was, kleurden de bomen in de Appalachen van groen tot diep bruin en alle kleuren daar tussenin. Een aantal dagen reden we door een kleurenpallet dat helemaal overeen kwam met wat we hier momenteel in Nederland kunnen zien.
Had ik het voor elkaar gekregen om een paddenstoel-loos bos uit te kiezen?
Ook al leek ik er niet ver voor te hoeven gaan, ik ben er wel op uitgetrokken deze herfst. Met name paddenstoelen stonden hoog op mijn lijstje om vast te leggen op beeld. Maar in welk bos ik die het beste en het mooiste zou kunnen vinden, dat wist ik niet. Het werd een gok. Ik stelde mijn navigatie in op Doorn; de Kaapse bossen op de Utrechtse Heuvelrug. Ik plan mijn bezoeken aan de natuur (en zeker de populaire plekken) altijd op een doordeweekse dag, dat scheelt een hoop mensen doorgaans. En zeker nu met Covid19 is het niet handig om dit soort trekpleisters in het weekend aan te doen. Ik vertrok daarom op een doordeweekse donderdagochtend.
Daar aangekomen, met de zon op het rode en gele blad waren de kleuren nog extra intens. De eerste 500 meter van mijn wandeling zag ik zowaar nul paddenstoelen. Ik begon al te vrezen dat ik van álle bossen die er zijn, het voor elkaar had gekregen om er een uit te kiezen zonder paddenstoelen-groei (geen idee of dat überhaupt kan). Tót ik na zo’n kilometer lopen overspoeld werd door de Vliegenzwammen: het waren er ontzettend veel! Ook waren ze nog eens van flink formaat. Ik kon me niet herinneren dat ik ze ooit zo groot gezien had. Prachtig! Het nadeel van hun locatie zo langs het pad was helaas óók direct zichtbaar; de meesten waren flink beschadigd. Ik besloot haaks het ongerepte bos in te lopen, op zoek naar de onbeschadigde exemplaren. Daar vond ik allerlei soorten en maten; paddenstoelen die ik nooit eerder van mijn leven gezien had. Nu heeft dat er ook wel mee te maken dat ik niet eerder zo’n uitvoerige zoektocht heb gehouden als deze. Uiteindelijk heb ik me zo’n 3 uur vermaakt op een stukje van 10 bij 10 meter met zwammen in alle soorten en maten. Als je echt de tijd neemt om te zien wat er allemaal groeit, raak je niet snel uitgekeken.
Joekels van paddenstoelen in de Kaapse bossen
Met windkracht 5 wordt de herfst uit de bomen geblazen
En terwijl ik dit schrijf en door mijn raam zie dat met windkracht 5 de herfst uit de bomen wordt geblazen ben ik blij dat ik al zo enorm genoten heb van de herfst dit jaar. Net als tijdens die vakantie in Amerika. Ik kan niet anders dan de voorzichtige conclusie trekken dat het waarschijnlijk gewoon te maken heeft met rust. Want ook een korte zoektocht naar wetenschappelijk bewijs voor al dit moois dit jaar, leidt tot weinig aan verklaring. Wat ik vind is dat door de klimaatverandering de verkleuring dit jaar gemiddeld 9 dagen later is ingezet. En over de intensiteit-verandering van kleuren kan niets wetenschappelijks worden onderbouwd. Mijn idee is dat we door noodgedwongen zoveel meer thuis te zijn, meer rust hebben. Meer rust betekent; meer tijd om te zien (buiten te zijn), te kijken en te genieten van al het moois om ons heen. Waarschijnlijk was de herfst altijd al zo mooi maar waren sommigen van ons (incl. ikzelf) gewoon iets te druk om het op volle waarde te kunnen schatten.
