Het Henschotermeer is een plek waar ik vroeger in de zomers weleens kwam. Met een vriendinnetje mee, haar ouders en zussen. Het is een plek om vooral op warme dagen heen te gaan om te zwemmen en lekker op het strand te spelen. Waarom dit gezin daar regelmatig naartoe ging weet ik niet, want het was best een eind rijden vanaf ons dorp, en onderweg reden we heel wat zwemlocaties voorbij. Misschien was het vanwege hetgeen ik destijds nog niet zag: Hoe mooi het hier is!
Een tropisch stukje Nederland op de Utrechtse Heuvelrug
Wat deze plek zo bijzonder maakt is dat het een eiland is, omringd door (uiteraard water) zand en daar omheen bos. Hoewel er natuurlijk geen palmbomen op het eiland staan, krijg je wel dat gevoel wanneer je ernaar kijkt; met het heldere water dat tegen het lichte zand afsteekt. Een tropisch stukje Nederland op de Utrechtse Heuvelrug.
Ik had het fotograferen van deze plek op mijn wishlist staan. Nu de herfst was ingezet, leek het me een leuk idee om het tropische eiland in herfsttinten vast te leggen. Eerder deze maand plande ik de shoot. Voor Healing Art foto’s is het belangrijk dat het weer goed is. Dat wil zeggen: het mag bijvoorbeeld niet te donker zijn. Voor die ochtend was er geschikt weer voorspeld: enige bewolking en zon. Een beetje bewolking vind ik namelijk doorgaans wel fijn omdat het wat beweging aan de lucht geeft. Daarnaast zorgt het vaak ook voor wat meer kleur in de lucht wanneer je rond zonsopkomst of zonsondergang op pad gaat.
Herfst eiland
Opeens zag ik iets in mijn ooghoek aankomen…
Op locatie aangekomen zag ik op mijn weerapps dat ik niet heel veel tijd zou hebben. Er kwam een flink wolkenfront aan, dus mijn normaal relaxte fotoshoot, vroeg om iets meer vaart dit keer. Met flinke pas liep ik over het zo goed als verlaten strand (op een aantal naaktzwemmers na.. koud!), onderweg naar de kant van het eiland die mooi werd beschenen door de opkomende zon. Opeens zag ik iets in mijn ooghoek aankomen. Het bleek een ree te zijn! Ik was enorm onder de indruk, want bij ons in de polder spot ik ze niet zo vaak 😉. Het beest rende over het strand. De haast die ik twee seconden daarvoor nog had was direct verdwenen. Wat een bijzonder gezicht om zo’n prachtig dier te zien rondrennen op een plek, die toch wat tegenstrijdig lijkt met zijn natuurlijke leefomgeving. Het duurde helaas niet lang voordat hij weer in het bos verdween. Na deze vluchtige ontmoeting heb ik ook nog wat mooie foto’s kunnen maken. Op de terugweg begon het te stortregenen en was het gedaan met de het mooie weer. Maar de blijdschap van het zien van dit beest heb ik de hele dag met me meegedragen!
